Kijk eens wat ik vond op zolder....

Het begint al overzichtelijk te worden.

Een paar jaar geleden zijn wij verhuisd. Al in de zomer van 2008 zijn er dozen ingepakt met spullen die geen haast hadden. In ons oude huis was er geen plek en wij hadden niet de tijd of rust om alles wat we ooit verzameld hadden eens lekker op ons gemakkie te sorteren. Dus niet alleen die dozen van 2008, maar ook de dozen van nog veel eerder zijn bij ons in het nieuwe huis op de vlieringzolder verdwenen.






en achter de dozen ligt nog....

 En ja, op die zolder hebben we een grote hoek met out-doorspullen die we regelmatig bezoeken en die we  nauwkeurig "opgeruimd" houden. Er staan ook tig dozen met kerst-spullen, paas-spullen en  carnavals-kleding. Dat zijn dus nog de dozen die we ieder jaar zo kunnen pakken en die ook weer netjes ingepakt terug geplaatst worden. De grote dozen met duplo, lego, play-mobil, knex en ander mooi speelgoed wat drie kinderen overleefd heeft, staan keurig in een aparte hoek te wachten op..... . Ook de dozen met lp's en dia's hoeven voorlopig niet echt uitgezocht te worden maaaaaarrrrr,



speelgoed

al die dozen die ervoor staan met Joost mag weten wat voor rotzooi, al de losse lundia-onderdelen van zowat een complete huis inrichting en een uit elkaar gehaalde kast, die we eigenlijk op willen schuren en willen hergebruiken versperren de doorgang op die bergzolder, zodat het steeds een hele onderneming is om iets anders te vinden dan hetgeen wat zich in de voorste dozen bevindt.

Het gros van de lundia-onderdelen heeft in de loop van de tijd gelukkig alweer andere bestemmingen en kleuren gekregen, zodat we die al grotendeels kwijt zijn. Voor de kast van de oude baby-kamer heb ik ook al een bestemming in gedachte. ( Die wordt leuk opgeschilderd en komt in de hal, met misschien wel glazen deuren. Daar wil ik namelijk mijn niet-in-gebruik-zijnde quilts in gaan opbergen.)

de outdoor-hoek

 

Maar sinds gisteren zijn Aarde en ik dan maar weer eens echt aan het rommelen geslagen. Steeds een stuk of vijf, zes dozen naar beneden en daar komen grote en kleine schatten uit.  Dus wat betreft de bovenstaande foto's.... Dat is de zolder nu, sinds hij dus al weer een heel eind opgeruimd is......Spreukentegeltjes, wie heeft die nog hangen????, die mogen dus weg, wissellijsten met oh zo leuke kinderfoto's, kinderleesboekjes van de kids maar ook van Aarde en van mij, daar had ik al eerder een speciaal kastje voor gemaakt op mijn hobbie-kamer, maar dat mag dus groter worden. En al die vijzels die ik volgens de kranten in 1995 ingepakt had, voor al te grijpgrage kinderhandjes. Vijftig stuks notabene, en die hebben nu dus samen met die 27 die er al in de huiskamer/woonkeuken stonden  toch allemaal een plekje gekregen, zonder dat het eigenlijk echt opvalt dat er zoveel vijzels in huis staan. Grappig hè?

Handtassen, van allerlei materiaal, in alle maten en kleuren. Vuur pikte er zelfs al eentje tussenuit met een enthousiaste kreet en verdween ermee de stad in. Zelfs oude jasjes van mij mochten de was in en krijgen een tweede leven.  Genoeg attributen om apart te houden voor als we met zijn allen volgend jaar naar de foute party gaan.  Maar ook, zo lief, ik wist niet eens dat ik ze bewaard had....



En deze kan ik ook maar niet weggooien, ze hebben ze zelfs nog gedragen...

 

 

Maar heel veel plezier beleefden we aan de vondst van deze doosjes. Spelletjes die we ooit in Oostenrijk kochten en waarmee we sindsdien ontzettend veel plezier hebben gehad. Sinds een aantal jaren waren we die doosjes kwijt, ze bleken afgelopen zomer ook niet in de vouwwagen te liggen, daar hadden we namelijk onze laatste hoop op gevestigd. Toen hebben we maar de conclusie getrokken dat ze mogelijk bij een spelletjesdag, op de basisschool notabene, vergeten waren. Maar nee dus, terecht.  

Maar de allergrootste schat was onderstaand borduurwerk.

Ik had nog twee borduurwerken met beren. Één met beren op een kast, netjes ingelijst en die was voor oudste dochter "Lucht"en  één met een heus berenpoppenhuis, ook netjes ingelijst en die was voor zoonlief "Water". Toen ik dan ook voor de derde keer zwanger was, borduurde ik dit berenalfabet. Aangezien dochter "Vuur"geboren was voor ik het werkstuk klaar had, heb ik heel bewust die eerste weken van haar bestaan hard gewerkt om dat borduurwerk af te krijgen. Het zal me tenslotte toch niet gebeuren dat het laatste kind niet zo'n borduurwerk krijgt.

Maar ...... het was dus klaar, hoefde alleen maar heel voorzichtig gewassen en gestreken te worden en dan door een lijstenmaker ook netjes ingelijst te worden en dat heeft dan potdomme zolang geduurd. Ik wist dat ik het niet weggegooid had, maar waar het gebleven was?????. Maar wat er nu dan ook gebeurt, ik weet niet hoelang zo'n lijstenmaker nodig heeft, maar wat mij betreft heeft ook zij haar borduurwerk voor haar achttiende verjaardag, eind november.  Pfffft.

Jullie ook veel plezier met schatzoeken op je eigen zolder. (nog maar vijftig dozen te gaan)
Groetsels,
Spirit